“از اواخر سال 1357، دولت امریکا در خصوص انجام تعهدات معاملات تسلیحاتی خود با ایران که بالغ بر 9 میلیارد دلار بود دچار تردید شد و بر همین پایه، در دوران کوتاه حکومت شاپور بختیار و نیز پس از پیروزی انقلاب اسلامی در دوران دولت موقت مهدی بازرگان، عواملی را وادار کردند تا این قراردادها را به طور یکجانبه از سوی ایران لغو کنند تا ضمن تضعیف نیرهای مسلح ایران، موضوع گرفتن هر گونه غرامت از امریکا منتفی شود.
در راستای این تلاشها شش ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی (1358/8/20)، صادق طباطبایی معاون سیاسی بازرگان و سخنگوی دولت موقت به طور رسمی لغو یکجانبۀ قرارداد 9 میلیارد دلاری ایران و امریکا شامل خرید 160 فروند جنگندۀ اف-16، هفت فروند بوئینگ آواکس و چهار فروند ناوشکن جنگی و همچنین سایر قراردادها شامل قراردادهای شرکت بالگردسازی بل، گرومن، بوئینگ و قراردادهای مستشاری را اعلام کرد.
او با اعلام آنکه هواپیماهای جنگندۀ اف-14 در راهبرد جدید نظامی ارتش جایگاهی ندارد و هزینۀ نگهداری و پرواز بسیار سنگینی دارد، از قصد فروش دوبارۀ آنها به امریکا خبر داد.
این در حالی بود که یک هفته پس از پیروزی انقلاب، امریکا اعلام کرده بود که حاضر است 78 فروند هواپیماهای اف-14 و دویست موشک فونیکس را از ایران خریداری کند.
ناگفته نماند که در همان روزهای پرآشوب انقلاب، نظامیان امریکا در ایران برخی از قطعات حساس جنگندههای اف-14 را جدا کرده و با خود برده بودند.
در ادامۀ این اقدامات خائنانۀ دولت موقت، قرارداد تسلیحاتی ایران و آلمان غربی به مبلغ یک میلیارد فرانک نیز که شامل شش فروند زیردریایی بود به طور یکجانبه لغو شد. همچنین قرارداد خرید 1508 دستگاه تانک چیفتن انگلیسی نیز توسط بازرگان لغو شد.
شورای انقلاب با مشاهدۀ این حوادث در اقدامی انقلابی، اختیار تصمیمگیری در خصوص جنگندههای اف-14 را از دست دولت موقت خارج ساخت که از آنها در جریان جنگ تحمیلی و تا به امروز استفاده شد.”
[جنگ به روایت فرمانده: درسگفتارهای جنگ، دکتر محسن رضایی میرقائد، بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، ص64، پاورقی2]
