حجت‌الاسلام و المسلمین سیدهادی خسروشاهی:
“استاد علامه پس از انتشار تفسیر المیزان و مباحثی در زمینه‌های فلسفی-عرفانی مورد هجوم شدید بعضی از متحجّران ساکن در قم و نجف قرار گرفت و حتی ذهن مرحوم آیت‌الله بروجردی را هم دربارۀ ایشان مشوب ساختند که در آن زمان بعضی از شاگردان مرحوم استاد علامه طباطبایی طی نامه‌ای به بعضی از مراجع عظام وقت، در حوزۀ علمیۀ قم، از آنان خواستند که ضمن ملاقات با آیت‌الله بروجردی، حقایق را روشن سازند و اجازه ندهند که گروهی غافل از حقایق به ساحت قدسی مرد وارسته و فرهیخته و عارف و سالکی چون علامه طباطبایی، اهانت روا دارند.
متن نامۀ عده‌ای از تلامذۀ علامه طباطبایی به بعضی از مراجع قم چنین بود:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
محضر مقدس حضرت آیت‌الله آقای… أدام‌الله‌تعالی ظلّه العالی
محترماً معروض می‌شود: چنان که گویا به سمع مبارک رسیده باشد اخیراً در حوزۀ علمیه از طرف بعضی افراد، اقدامات مغرضانه و فعالیت‌های مفسدانه‌ای که جز قصور فهم و همت، محمل صحیحی ندارد، علیه شخصیت حضرت علامۀ معظم، مظهر علم و عمل، مجسمۀ تقوا و فضیلت و مفخر عالم تشیّع آقای حاج‌سیدمحمدحسین طباطبایی تبریزی مد ظله شده و می‌شود و حتی از قرار مسموع نزد آیت‌الله بروجردی نیز سعایت‌هایی شده و ذهن معظم‌له را دربارۀ ایشان مشوب نموده‌اند.
بدیهی است این گونه اعمال نه تنها شخصیت اجتماعی و موقعیت روحانی یک نابغۀ علم و فلسفه و ذخیرۀ اسلام و شیعه را تهدید می‌کند، بلکه سدّ بزرگی جلو پیشرفت علمی حوزۀ علمیۀ قم و سایر مراکز علمی شیعه ایجاد کرده و محصلین دینی را که در سایۀ تعلیمات راقیه و افکار عالیۀ آن عالم اسلام، قدم‌های واسعی به طرف مقصد اصلی دین و هدف اساسی قرآن برداشته‌اند، به قهقرا برمی‌گرداند و نسل آتی را از علوم وافره‌ای که باید از برکات تعلیمات ایشان بهره‌مند شوند، محروم می‌سازد و حقایق و معارف اسلامی را که در سایۀ مجاهدت روزافزون و زحمات طاقت‌فرسای معظم‌له تا اندازه‌ای نقاب خفا از رخساره برافکنده‌اند، باز در زیر حجاب‌های ضخیم اوهام، مخفی می‌نماید.
نظر به این که وظیفۀ هر محصّل علاقمند به دین و نوامیس الهی و حقایق اسلامی و معارف مذهبی هنگام بروز چنین حوادث خطرناک که مصالح فرد و اجتماع را تهدید می‌کند و شخصیت بزرگان دین و رهبران حقیقی جامعه را دست‌خوش اغراض فاسده و اوهام واهیه و اهواء نفسانیه و وساوس شیطانیۀ یک عده جاهل قاصر یا مقصر قرار می‌دهد، رجوع به مقامات عالیۀ روحانیت و یادآوری توالی فاسده بر اولیاء امر است، لذا با اطمینان به این که آن جناب اقدامات لازمه را به عمل خواهند اورد و رفع سوء تفاهم و جلب حسن نظر آیت‌الله بروجردی را خواهند فرمود، به تقدیم این عرایض به پیشگاه مقدس مبادرت ورزیده و امیدواریم که همواره مورد الطاف خاصه و تأییدات مخصوصۀ حضرت ولی‌عصر و صاحب‌الامر ارواحنا فداه و عجل‌الله فرجه و ظهوره، باشید.
والسلام علیکم و رحمی الله و برکاته
نه تنها این اقدام مورد خشنودی هر صاحب فضل و علمی است بلکه روح مقدس محمد(ص) خاتم‌الانبیاء و ارواح طیبۀ ائمۀ هدی(ع) خشنود می‌گردند.
سیدعبدالرضا قمشه‌ای، سیدهادی خسروشاهی تبریزی، سیدجعفر حسینی، خوشوقت تهرانی، محمدعلی ایزدی، جوادی آملی، علیرضا امینی قمی، سیدهدایت جعفری، علی حجتی کرمانی، علی‌اکبر مسعودی، سیدکمال موسوی، فاضل …، محمد حسینی بهشتی، محمدرضا شهاب، مجتبی حاج‌آخوند کرمانشاهی، محمدحسین بهجت، علی بهجتی، محمد امامی، عبدالمجید رشیدپور تهرانی، علی قدوسی، جعفر سبحانی تبریزی، صدرالدین ربانی، محمدعلی شیخ‌زاده قمی، محمدرضا مهدوی کنی، محمدحسن زرندی، نورالدین طباطبایی، شیخ محمد، محمد اسماعیل صائنی زنجانی.”
[خاطرات سیدهادی خسروشاهی دربارۀ علامه سیدمحمدحسین طباطبایی، کلبۀ شروق، صص۱۶۳-۱۶۵]
هم‌چون‌این:
(+) خاطرات مرحوم دوانی از دروس فلسفۀ حوزه
