“آیتالله احمدی میانجی، عضو جامعۀ مدرسین و استاد اخلاق حوزۀ علمیۀ قم بود. این دو خصوصیت بر اهمیت خاطرات وی از جهت محتوا و صحت میافزاید و امید است انتشار این کتاب، به بخشی از تاریخ انقلاب اسلامی کمک کند.
ویژگی منحصر به فرد این خاطرات در این است که آیتالله میانجی رابط جامعۀ مدرسین و آیتالله شریعتمداری بوده است و انگیزۀ اصلی آیتالله از بازگویی خاطرات در همین نکته نهفته است.
هر کس با آیتالله فقید آشنایی داشته باشد، میداند که او از مخلصین ِ دوران بود، کم میگفت و از خود هرگز نمیگفت؛ به همین دلیل بارها در مقابل درخواست مصاحبۀ مرکز اسناد جواب رد میداد؛ اما ناگهان خواهش مرکز، مرود قبول معظمله واقع شد و خود در 
علت قبول، چنین فرمودند:
«من چندان خاطرۀ مهمی ندارم که به درد شما و نسلهای آینده بخورد اما بعداً با خود فکر کردم به نظرم رسید که لازم است چند نکتۀ مهمی را در رابطه با حزب جمهوری خلق مسلمان و اطرافیان آیتالله شریعتمداری بگویم و از قول من در تاریخ ثبت بشود، تا فردا افراد مغرض نیایند مسائل را وارونه مطرح سازند و چهرۀ آیتالله شریعتمداری را مظلوم وانمود کنند و در نهایت نتیجه بگیرند که –نعوذ بالله- امام خمینی هم ظالم بوده و در حق وی جفا کرده است. من فقط به خاطر این چند نکته به اینجا آمدهام و البته از شما هم میخواهم تا من زندهام خاطراتم چاپ و پخش نشود.»
سرانجام دست تقدیر، یدر شهریور 1379 آیتالله را در جوار رحمت الهی قرار داد و مرکز هم طبق تعهد، اقدام به آمادهسازی و انتشار خاطرات وی نمود.”
[خاطرات آیتالله احمدی میانجی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، صص9-10]
