بررسی نکردم تو وبلاگ های غیر ایرانی به چه نحوی یه،اما تو وبلاگ نویس های ایرانی،مادرانی رو پیدا می کنین که وقتی متوجه شده ن نو رسیده ای تو راه دارن،ایدۀ نوشتن وبلاگ و ثبت احوال فرزند دل بندشون وبلاگ نویس شون کرده…
تو این پست قصد ندارم چنین وبلاگ هایی رو آنالیز کنم. موضوعات قابل توجهی رو می شه اسم آورد و تو این زمینه،یه کار پژوهشی خوب تعریف کرد.
سطح طبقاتی این مادران وبلاگ نویس،سطح تحصیلات شون،میزان بهره گیری شون از اطلاعات موجود در اینترنت و بروزش توی مطالب وبلاگ شون،ارتباط وبلاگی شون با مادران دیگه ای که وبلاگ می نویسن،میزان پرداختن شون به مطالب واقعی روزمره و نسبت ش با میزان پرداختن شون به رویا پردازی های مادرانه،و خیلی تیترهای دیگه که می شه تو این زمینه لیست کرد.
برخی از این مادران وبلاگ نویس،ایرانی های مقیم خارج هستن،برخی شون علاوه بر خاطره گویی و استفاده از عکس،از کودک شون فیلم برداری هم می کنن و تو وبلاگ شون در اختیار می ذارن. برخی از این وبلاگ نویس ها اجتماعی تر هستن. بیش تر شون فرزند اول شونه که وبلاگ نویس شون کرده،اما برخی هم هستن که چند تا فرزند دارن.
با این که همگی شون اعلام می کنن می نویسن تا ثبت کنن (مث آلبوم عکسی که خاطرات رو زنده می کنه) اما برخی شون بعد از یه مدت انگار کم می آرن،و دیگه ادامه نمی دن…
امیدوارم این پست،واسه اونایی که تو زمینۀ مطالعات زنان و خانواده یا مطالعات علوم اجتماعی پژوهش می کنن به اندازۀ یه ایده مفید واقع بشه؛گرچه در این مورد وقتی می شه نظر داد که سیستم کنترل ترافیک وبلاگ نشون بده کسانی از طریق موتورهای جست و جو وارد این پست شده باشن…
برای نمونه ۵۰ تا از این وبلاگ ها رو (بدون هیچ طبقه بندی خاصی) معرفی می کنم:
