آقای «علی درستکار» نوشت:
«واقعا ضریح یک امام معصوم -علیه السلام- که هنوز نصب نشده و متبرک به هم جواری با مرقد شریف ایشان نشده، چقدر حرمت دارد و چه جای گاهی دارد؟! درست که عشق مردم ما به آن امام- وصف نکردنی است و سرمایه ای است داشتنی و بی نظیر، اما این که ضریحی که در راه است تا برای مرقد شریف ایشان برسد را از طریق رسانه ای فراگیر و عمومی آن هم در شرایطی که زیر ذره بین عیب جویان هستیم این قدر بزرگ بنمایانیم که خود امام و هدف او و مکتب و مسلک او تحت الشعاع قرار گیرد درست است؟! این همه برنامه تلویزیون و گردآوری مردم شهرها و مناطق برای این برنامه چه تحلیل دارد؟» (۹۱/۹/۲۰)
روزنامۀ «جمهوری اسلامی» نوشت:
«نكته دوم درخصوص اينگونه مراسم كه چند وقتی است بصورت خودجوش! و ابتكاری در كشور باب شده است اين است كه كداميک از مراجع عظام و علمای بزرگوار شيعه ضريحی را كه هنوز نصب نشده است – و البته قابل احترام است – متبرک اعلام كرده است كه اينگونه مردم به آن متوسل می‌شوند؟ آيا علمای بزرگوار اسلام كه مرزداران واقعی اعتقادات و احكام الهی تشيع هستند اين گونه راه بندان‌ها و آزار و اذيت‌ها را تأييد می‌كنند؟ آيا علما و مراجعی كه هرگونه اعمال و رفتار همچون قمه زنی كه موجب وهن مذهب حقه تشيع و عزاداري‌های سنتی و نورانی محرم و صفر می‌شود را ممنوع اعلام كرده‌اند آيا اينگونه برنامه‌ها و آيين‌ها و مراسم كه همراه با مواردی كه برشمرديم می‌باشد، را تأييد می‌نمايند؟» (۹۱/۹/۲۱)
آقای «امید حسینی» نوشت:
«نه تنها درباره این مورد خاص، که درباره برخی مصادیق عزاداری هم سوال دارم. به نظر من گاهی عزاداری‌های ما بیشتر از آنکه تحت تاثیر فرهنگ محرم و عاشورا و در جهت فلسفه اصلی قیام امام حسین باشد، تبدیل به رسومی مثل سایر رسوم سنتی و محلی می‌شوند. به عبارت دیگر گاهی عزاداری خودش هدف می‌شود. یعنی عزاداری به قصد اجرای یک حرکت نمایشی و یک رسم محلی که هر سال باید تکرار شود، نه به نیت زنده نگه داشتن یاد امام و فلسفه قیام. بماند که در بعضی شهرها، رسم‌هایی باب شده که ظاهرا هیچ ربطی به قیام عاشورا و شهادت امام حسین ندارد!» (۹۱/۹/۲۶)
از جمله مطالبی که از هم‌این موضع نوشته شده، یکی هم این است. (اگر باز نوشته‌های دیگری پیدا کنم، قید خواهم کرد.)
در پاسخ به این مواضع، چه حرفها که در ذهن دارم و نمی‌دانم از کجا و چه جور شروع کنم. نظراتِ مربوط به نوشتۀ آقای درستکار را خواندم. اینها را پسندیدم:
«سلام عزیز دل. امیدوارم مشکلتون با این موضوع فقط تبیین نکردن مقدمات و علت مبارکی و قداست این ضریح تو رسانه ها باشه نه اصل این عمل. علی آقای گل! هرچیزی که منتسب به حضرت مولی الکونین و امام الثقلین حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام باشه و محذور و منع و اشکال شرعی خاصی نداشته باشه. مقدسه
ببین پرچم امام حسین عزیز و مقدسه. حتی اون خاک و گلی که عزادارا روی سر و شونه شون می مالن شفاست کمااینکه حضرت آیت الله بروجردی تو جریان چشم دردشون از اون استشفا کردن و شفا گرفتن.»
«قرآن کریم بزرگداشت شعائر الهی را از نشانه های تقوا می داند.ضریح برای قبر آن امامی نیز ازباب تعظیم شعائر الهی است که در قرآن کریم ذکر شده است .هرچند نصب نشده ولی به او منتسب است.»
«قرآن در باب تعظیم شعائر می فرماید گوسفندی که قرار است در روز دهم ذی الحجه در راه خدا ذبح گردد و گردنبندی که به آن متصل است از شعائر الله (نشانه های خدا) است. این گردنبند، یعنی نخی که به گردن گوسفند بسته شده است قداست دارد با اینکه هنوز گوسفند در راه خدا ذبح نشده، روشن است، این ضریحی که بر قبر مبارک امام حسین‌عليه‌السلام نصب خواهد شود ارزشش کمتر از گردنبند گوسفند نیست. چون این ضریح بر قبر انسانی که ذبیح الله و ثارالله است نصب خواهد شد و قداست خود را پیشاپیش می گیرد. بنابراین مردم وقتی احترام می گذارند این طبق آیه قرآن است.»
«اقا درسته که دشمنان شاید سوء استفاده کنن ولی این ضریح همین که به نام اقاست دل ما رو می بره چکار کنیم نمی تونیم جلوی دلمون رو بگیریم بعدا ما نگاه کردیم به علما و بدعت نکردیم.»
«شما يک تيكه پارچه رو در نظر بگير در حسب ظاهر هيچ ارزشی نداره ولی روی اين پارچه بنويس السلام عليک يا فاطمه الزهرا سلام الله عليها اين پارچه چنان ارزشی پيدا می كنه كه با هيچ چيز قابل قياس نيست اين اعتقاد قلبی ماست.
ضريحی كه منتسب به امام حسين عليه السلام است و روی آن پر از الفاظ مقدس ميباشد جايگاهش به روی ديدگان ماست.»
«همان لحظه ای که شما وسیله ای را وقف جایی می کنید و از ملکیت خودتان به ملکیت خداوند و یا حرم اهل بیت می کنید متبرک می شود. امام سجاد (ع) صدقه که می دادند دست خود را می بوسیدند و می فرمودند خداوند در اصل صدقه را می گیرد. نذری های ما هم همین حکم را دارد. ضریح ساخته شده متعلق به اباعبدالله هم چون متعلق به ایشان شده است متبرک است.»
«به نظر عقل ناقص بنده ضریح امام ندیده متبرک است به نام امام حسین(ع)، مثل غذای نذری و…
اما نشان دادن این صحنه ها در رسانه و در داخل کشور “فقط” در ایجاد شور مذهبی در بین خاص و عام مردم مؤثر است. اما از نظر بین المللی مانند مراسم عزاداری خیابانی در فهماندن ارادت مردم به اهل بیت(ع) عمل میکند. رسانه های غربی هم چون مانند عزاداری برای این حرکت خودجوش مردمی تحلیل نداشتند در مقابل آن سکوت کردند.
درست است که در مسیر انتقال بعضاً صحنه های ناخوشایند و خالی از بصیرت و شعور دینی دیده شد ولی اصل ماجرا در نشان دادن هرچه بیشتر این ارادت مثبت بود.»
«يه سئوال: مگه اين ضريحی كه در حال حاضر در كربلا وجود داره با بدن امام حسين در تماسه؟ به خاطر انتساب به امام حسينه كه ما نه تنها ضريح رو می بوسيم بلكه خاک كربلا رو ارزش قائليم…. مگه بر خاک فعلی كربلا خون امام حسين ريخته… به خاطر انتساب به امام حسينه ارزش داره… سادات برای چه ارزش دارن؟ به خاطر انتساب به اهل بيت… واقعا تعجب كردم از اين نوشتتون و متاسفانه يه جورايی مويد انديشه وهابيون اظهار نظر كرديد.»
«دوست عزیز اومدید جلوی شبهه بایستید خودتون شبهات زیاد دیگه ای درست کردید!
اگر وهابیت جنبه نداره این شور و عشق رو ببینه مشکل از شعور و کج فهمی خودشه -اصلا وهابیت با غالب اعتقادات شیعه مشکل داره- ما میتونستیم به راحتی این مساله رو تبیین کنیم تا پیش از اینکه شبهه در بین مردم رواج پیدا کنه جوابی آماده برای اون داشته باشیم. مثلا شما صدا وسیمایی ها در کنار پخش تصاویر ضریح مقدس می تونستید برنامه هایی برای پاسخ به شبهات هم داشته باشید.
نتیجه اینکه اگر این دغدغه شما درست باشه باید خیلی از مراسمات و برنامه های دینی خودمون رو از ترس اینکه مبادا بهانه به دست وهابیون بده یا باعث ایجاد شبهه در بین جوانان بشه تعطیل کنیم.»
این نظرات هم از این‌جا خوندنی‌یه:
«این ضریح منسوب به امام حسین(ع) است و هر چیزی که به امام منسوب باشد تبرک است .به اعتبار اینکه این ضریح روی قبر امام حسین(ع) قرار خواهد گرفت، تبرک است. وهابی ها هزاران نفر را در موزه ای می برند تا از پرده ای که هنوز روی کعبه نصب نشده است بازدید کنند و نخ های آن پرده ی نصب نشده را بعنوان تبرک به مردم می دهند. حالا چرا بازدید مردم از ضریحی که ساخته شده است اشکال دارد ولی بازدید از پرده ی در حال بافت کعبه که هنوز روی کعبه قرار نگرفته است اشکالی ندارد؟ این اشکال ها می خواهد ریشه ها را بزند. اینها می خواهند اصل اسلام را زیر سوال ببرند… کسانی که این حرفها را می زنند با اصل شیعه و انسجام آن مشکل دارند. مثلا کسی که دارد می رود کربلا او را می بوسند و بدرقه می کنند زیرا می خواهد به کربلا برود ولی هنوز که نرفته است.»
«آیت الله مکارم شیرازی:
کسانی که به کاروان “سفینةالنجاة” ضریح امام حسین(ع) خرده می گیرند، اشتباه می کنند، برخی افراد از بردن ضریح امام حسین(ع) به شهر های مختلف ایراد می گیرند و می گویند چه فرقی بین طلا و نقره های ضریح و دیگر طلاها و نقره ها وجود دارد؛ باید به آنها بگوییم این بوسیدن مردم به خاطر انتصاب به امام حسین (ع) است و خرافی نیست.
اشخاصی که این مسئله را خرافه می دانند، اشتباه می کنند؛ چرا که مسائلی در بین همه مسلمانان و عقلای جهان وجود دارد که همه پذیرفته اند، مانند بوسیدن پرچم یک کشور و یا نگهداری اشیای گذشتگان در موزه ها به خاطر انتصابشان به هویت یک ملت.
دو چیز بدون استثنا دربین همه مسلمانان مشترک است،در میان مسلمین بوسیدن قرآن و حجرالاسود بین شیعه و سنی و وهابی و غیر وهابی مشترک است.
در رابطه با بوسیدن حجرالاسود می پرسیم که چرا آن را می بوسید؟ می گویند سنت است.استقبال گسترده ای مردم از ضریح سیدالشهدا نشان داد به کوری چشم دشمنان که فکر می کردند: عشق حسین(ع) از پویایی و جاودانگی برخوردار است، لذا کسانی که فکر می کنند مردم ضریح را می پرستند، حرفهای مضحکی می زنند.
دشمنان می خواهند عشق به اهل بیت(ع) را کمرنگ جلوه دهند؛ در حالی که مردم ایران اسلامی با عشق به امام حسین و اهل بیت (ع) در امر ساخت ضریح سیدالشهدا(ع) شرکت کردند.»
این مطلب هم در پاسخ به اظهاراتِ روزنامۀ جمهوری اسلامی منتشر شده است.
خیلی حرفها که دوست می‌داشتم بزنم، زده شد.
عنوانی که برای این نوشته انتخاب کردم، مربوط به خاطره‌ای‌ست برگرفته از این‌جا.
